7 – 14 september 2024
Bergtochten in het Parque Posets – Maladeta
genieten van de hoogste massieven in twee klassieke bergtochten

Deze wandelweek speelt zich af in het oostelijk deel van Aragon, waar de twee hoogste massieven van de Pyreneeën zijn te vinden: het Maladeta-massief met de Aneto (3404m) als hoogste Pyreneeëntop en het Posets-massief met Pico de Posets (3375m) als nummer twee van de Pyreneeën. Ik denk dat het hoog tijd wordt een week te organiseren, die zich rondom het dak van de Pyreneeën afspeelt. Een gebied dat pas sinds 1994 bescherming geniet en de naam Parque Posets – Maladeta heeft gekregen. Het park is te vinden direct ten zuiden van de Frans-Spaanse grens die een bijna onneembare barrière opwerpt. Een barrière die in deze week vaak als decor zal dienen. Drieduizenders als de Perdiguère en de Clarabide zullen indruk maken tijdens onze tocht rondom de Posets. Ter hoogte van het Maladeta-massief is de grenskam wat lager maar de uitzichten zijn er niet minder door. We zullen dat gaan meemaken in het tweede deel van de week.
In feite staan er twee klassieke Pyreneeëntochten op het programma. De eerste is een vierdaagse tocht rondom Pico de Posets. Lange tijd hing deze top er wat verloren bij. Als de nummer één van de Pyreneeën op een steenworp afstand ligt, waarom zou je dan naar de nummer twee gaan? Tegenwoordig weten wandelaars de weg naar en rondom de Posets te vinden en dat is voor een groot deel te danken aan de drie hutten die in het massief liggen en die een meerdaagse tocht rondom de berg mogelijk maken. Een prachtige tocht, die naar goed Pyreneeëngebruik uitblinkt door variatie. Het harmonieuze Valle de Estos met zijn kraakheldere beken en naaldbossen, het kale, ruwe landschap rondom de Puerto de Gistain, het nauwe Valle de Anes Cruses, de uitzichten vanaf Refugio de Viados op de monumentale westkant van de Posets, de schilderachtige schuren Granjas de Viados, de gitzwarte berghellingen op weg naar Collado de Eriste, het ijzingwekkende hooggebergte rondom deze bergpas, het lago de Llardaneta dat als een blauwe oase in een desolate omgeving ligt. Het is teveel om op te noemen. Het decor verandert steeds weer, waardoor je je blijft verbazen over de Pyreneese bergwereld die zich stap voor stap prijs geeft.

Ter hoogte van het Maladeta-massief maken we een tweedaagse, die ook gerust een klassieker genoemd mag worden. Vanuit het Valle de Esera klimmen we naar de Port de Venasque, een nauwe doorgang in de bijna ondoordringbare grenskam en voor mij een van de mooiste grenspassen in de Pyreneeën. Waarom? Omdat zich aan beide zijden van de Port de Vénasque totaal andere landschappen bevinden. Aan de Spaanse kant blijf je kijken naar het langgerekte massief van Maladeta, waarop nog gletsjerrestanten zichtbaar zijn, terwijl in de nauwe vallei aan de Franse kant de meertjes Boums du Port de Vénasque meteen de aandacht vragen. de geslotenheid en het groene van de Franse kant vormt een opvallend contrast met de openheid van de zonovergoten Spaanse kant. De Pico de Salvaguardia is een mooie bonus op de grens en als de omstandigheden het toelaten zullen we deze grenstop zeker beklimmen. Zonder meer een van de beste uitzichtbergen van de Pyreneeën. Aan de Franse kant dalen we af naar Hospice de France en na een overnachting in deze herberg gaan we via een andere route terug naar Spanje. Dichte bossen en groene bergweiden brengen ons naar de Spaanse grens, waar het Maladeta-massief weer langzaam maar zeker in beeld komt. Mooi om dit mee te maken. Het is een sportief einde van de wandelweek met daarin twee tochten die, ondanks dat ze zich in hetzelfde gebied afspelen, totaal verschillend zijn. Daarmee wordt de veelzijdigheid van de Pyreneeën nog eens onderstreept.
Ik ben er trots op deze week te kunnen aanbieden. Een week waarin veel herinneringen liggen. Herinneringen die terug gaan naar 1991 toen ik voor het eerst het Posets-massief en het Maladeta-massief verkende. Vele malen heb ik het gebied bezocht en het is steeds een genot geweest al wandelend door deze bergwereld te gaan. Ik nodig je uit deze keer met mij en een paar andere liefhebbers op pad te gaan. Ik ben er zeker van dat het je niet zal tegen vallen.

De week ziet er in schema als volgt uit:

Zaterdag 7 september
Aankomst in Ayet bij Le Petit Refuge. Onder het genot van een welkomstdrankje heet ik jullie welkom en maken we kennis. ’s Avonds wacht een heerlijke maaltijd en we nemen de week alvast door.

Zondag 8 september
Na het ontbijt rijden we naar Benasque in Aragon. We rijden door tot we ter hoogte van het Valle de Estos zijn. We parkeren de auto nabij Camping Aneto en we lopen door het Valle de Estos, ingeklemd tussen de imposante grenskam en het massief van de Posets (3375m, nummer twee van de Pyreneeën) naar Refugio de Estos. Een rustig begin van de tocht.
Tijdsduur: 3 uur. Klimmen: 640 meter

Maandag 9 september
Om bij Refugio de Viados te komen moet een hoge pas worden overgestoken, de Puerto de Gistain (2571m), die het einde van het Valle de Estos markeert. De dag begint met de klim naar deze col en gaandeweg maakt het groene, waterrijke landschap van het Valle de Estos plaats voor een ruw en kaal hooggebergtelandschap. Met het bereiken van de Puerto de Gistain zit het zware werk van vandaag er al op en we maken een lange afdaling naar Refugio de Viados, een van de moois gelegen berghutten in de Spaanse Pyreneeën. We zullen nog ruim te de tijd hebben om de prachtige westkant van de Posets te bewonderen.
Tijdsduur: 4.30 uur; klimmen: 700 meter; dalen: 800 meter

Dinsdag 10 september
De koninginnerit van de tocht, waarbij we de zeer hoge (2860m) Collado de Eriste zullen oversteken. Een intensieve klim met een steile laatste fase. De col opent de weg naar oostkant van het Posets-massief. De afdaling naar Refugio Angel Orus wordt nu ingezet. De eerste meters, die steil door het puin gaan, lijken moeilijker dan ze zijn. Daarna is het hooggelegen Lago de Llardaneta een gemakkelijk doel en tot slot dalen we verder naar de hut.
Tijdsduur: 6 uur; klimmen: 1160 meter; dalen: 825 meter.

Woensdag 11 september
De dag begint met een lange afdaling tot de bodem van het Valle de Benasque, waar we uitkomen in het gehucht Eriste. Over bijna vlak terrein lopen we via een ander gehucht, Anciles, naar Benasque. Tot slot lopen we naar camping Aneto. Al met al een niet te zwaar, ontspannen einde van de tocht. We overnachten nabij Benasque in een herberg.
Tijdsduur: 5 uur; klimmen: 150 meter; dalen: 1000 meter.

Donderdag 12 september
We rijden naar de noordelijke punt van de vallei tot aan het Hospital de Benasque. Nabij het hotel parkeren we en van daaruit lopen we eerst door het vrij vlakke Valle de Esera om aansluitend flink te klimmen naar de Port de Venasque, een nauwe doorgang in de grenskam. Het zal je niet ontgaan dat de noordkant van het Maladeta-massief tijdens de klim in beeld komt. En als we doorklimmen naar de top van de Pico de Salvaguardia. Deze grenstop (2738m) behoort zonder meer tot de beste uitzichtbergen van de Pyreneeën. Terug op de Port de Vénasque dalen we aan de Franse kant af naar de meertjes Boums du Port de Vénasque en over een zigzagpad gaan we verder naar beneden tot we uiteindelijk bij het Hospice de France uitkomen. Eindpunt van een absolute topdag.
Tijdsduur: 7 uur; klimmen: 850 meter; dalen: 1300 meter.

Vrijdag 13 september
Mijn verwachting is dat vrijdag de dertiende ons geen ongeluk gaat brengen. Integendeel, het zou wel eens een hele mooie afsluiting van de week kunnen worden. Mooie klim door bos en bergweiden tot we weer in Spanje komen waar de uitzichten op het Maladeta-massief opnieuw onze aandacht vragen. Tot slot dalen we af naar het Hospital de Benasque. Overnachting in Benasque.
Tijdsduur: 5.30u; klimmen: 1000 meter; dalen: 500 meter.

Zaterdag 14 september
Na het ontbijt nemen we in afscheid in Benasque.

Voor deze week heb je een goede conditie nodig en bergwandelervaring, ook al vragen de bergwandelingen niet het onmogelijke van ons. Ik verwacht dat je goed voorbereid naar Ayet gaat en dat je beschikt over een adequate uitrusting. Enige mentale weerbaarheid wordt op prijs gesteld, omdat de omstandigheden soms tegen ons werken en wandelingen dan niet helemaal verlopen zoals gepland.

Sterke punten van deze week

twee prachtige tochten in de hoogste massieven van de Pyreneeën
de adembenemende uitzichten vanaf Pico de Salvaguardia
ongerepte natuur
tochten die uitblinken door variatie
Kleinschaligheid
Gemoedelijkheid en gezelligheid
Begeleiding van alle wandelingen

Praktische informatie
Prijs van de week per persoon: € 645
Maximum aantal deelnemers: 6

Inbegrepen:
1 overnachting in Le Petit Refuge (kamer die je deelt);

overige nachten in berghut of herberg (slaapzaaltjes, je hebt dus geen eigen kamer)
7 maaltijden
7 ontbijtjes
6 lunchpakketten;
Begeleiding van alle wandelingen

Niet inbegrepen:
Alle overige uitgaven, waaronder begrepen de heen – en terugreis, transfers (reis naar de overige accommodaties), verzekering, drankjes. Elke deelnemer is tijdens de week verantwoordelijk voor zijn of haar eigen vervoer, dus ook voor de rit naar Benasque.

Op deze wandelweek zijn de reserveringsvoorwaarden van de Petit Refuge van toepassing. Bij boeking doe je een aanbetaling van € 245 en twee maanden voor aankomst betaal je het restant. In geval van annulering krijg je gedane betalingen alleen terug als ik er in slaag een vervanger te vinden. Indien de week door overmacht van mijn kant niet door kan gaan, krijg je de volledige reissom terug, zonder dat je aanspraak kunt maken op verdere vergoedingen.

Het programma is niet heilig en kan onder de omstandigheden worden aangepast.

Ondanks dat ik de begeleiding heel serieus neem, doe je de wandelingen op eigen risico. Sluit daarom een goede verzekering af.

Heb je belangstelling of wil je meer weten over deze week?
Mail me dan: lepetitrefuge@orange.fr